In augustus 1971 werd in de R.K. kerk van Nieuw-Vennep
o.l.v. de toenmalige kapelaan Wim Al een jeugdkoor opgericht door 9 jonge
mensen.
De snelle groei van het koor werd bevorderd door de afspraak om bij
iedere volgende bijeenkomst twee nieuwe leden mee te nemen.Al gauw bestond het
koor uit 50 leden.
Het koor kreeg de naam Oktopus. Oktopus betekend inktvis,
een aardige vondst, maar verder zonder speciale betekenis hoewel sommigen de
kronkelende armen van de inktvis zagen als het symbool van de vele wegen en richtingen
die het koor inslaat. Anderen doelen op de eigenschap van de inktvis, die, als
hij eenmaal een prooi heeft verschalkt (in dit geval de kerkgangers), deze niet
meer loslaat. |
Al gauw sloegen de armen van Oktopus verder uit in alle richtingen. Pastoors uit omliggende gemeenten stuurden uitnodigingen en het duurde niet lang eer de eerste dominee zich meldde om als gastheer op te treden. Oktopus verzorgde zelfs een concert in de Haarlemse Koepelgevangenis. Er werd met steeds weer veel succes gezongen in o.a. Hilversum, Wassenaar, Noordwijkerhout, Oegstgeest en voor radio Bloemendaal. Speciaal mag hier worden genoemd de optredens in Alphen aan den Rijn bij pastoor Krol. De kerk was iedere keer te klein als Oktopus optrad.
De kerstnachten waren drukke nachten voor Oktopus. Eerst de nachtmis verzorgen in Alphen aan den Rijn om 21.00u en dan snel racen naar Nieuw-Vennep voor de nachtmis van Middernacht.
Langzamerhand werden er 4 stemmige liederen aan het repertoire toegevoegd en ook het combo breidde zich verder uit met dwarsfluit en trompetten. In de loop der jaren kwam er steeds meer repertoire voor jongerenkoren beschikbaar, op teksten van onder meer Jan Duin en Henk Jongerius (jongerenliturg). Bekende componisten, zoals Joop Stokkermans en Louis van Dijk werkten daaraan mee. Veel van dat vroegere werk is in de GVL (gezangen voor Liturgie) opgenomen en in daarmee in zekere zin universeel geworden, alleen zing je ze tegenwoordig soms met een andere begeleiding en vooral in een ander tempo.
Pastoors, dirigenten en comboleden wisselden elkaar in al
die jaren af. Koorleden kwamen en gingen en het koor hield uiteindelijk in 1984
op met bestaan.Oktopus was een zeer hechte groep die prima op elkaar was
ingespeeld. Veel vriendschappen uit die tijd bestaan nog steeds, een aantal
jongeren is zelfs met elkaar getrouwd. Het was meer dan een toevallige groep
zingende jongeren. Het was een soort mini-geloofsgemeenschap, met ruimte voor
vriendschap, geloof, plezier en twijfel. De soms eigen geschreven teksten
spreken daarvan, net als de band tussen de koorleden, waarvan nog zoveel jaar
Oktopus nog steeds getuigd.
In 1997 zijn de leden van Oktopus weer bij elkaar gekomen
voor het reünieconcert "van Oktopus via Eigen Wijs naar Mitswa” en op
16-11-2013 is het koor wederom bij elkaar gekomen voor een eenmalig optreden.Het
koor was voor die gelegenheid met een knipoog naar de hogere leeftijd van de
leden voor 1 keer omgedoopt tot Oktop(l)us. Het belangrijkste is dat er nog steeds, tot op de dag van
vandaag, met veel enthousiasme in de kerk gezongen wordt want de bindende
factor blijft door al die jaren heen: Samen
Zingend Geloven.
Op zaterdag 30-6-2018 zal Oktopus in de originele bezetting o.l.v. dirigent Joop Beenakker eenmalig bij elkaar komen om, samen met Ritmisch koor Mitswa, een viering te verzorgen. Aansluitend is er een reünie/feestavond in De Kelder van de Koster voor alle (oud)leden.